Kisha shkruar disa herë për ty Piro .
Të kisha vënë në dukje se po shkoje drejt tra dhëtisë siç edhe shkove , por sot e them pa fr ikë e turp që lejoj veten të më pushtojë urr ejtia . E unë sot të urrej Pirro . E di pse ? Dy gjërave u thot robi Nënë . I thot Nënës që i bëri kokën i thot edhe Atdheut . Ti të dyja i tra dhëtove i po shtërove i urr eve i de nigrove . E për çfar ? Për ca para në euro për pak famë dhe për qejf të gruas . Nëna jote vd iq Pirro , vd iq vetëm vd iq e br aktisur . Mbase Nëna jote vd iq se s’ju gjënd njeri pranë ti jepte një ko kërr adalat a një kokërr trinitrinë a një kafe a mbase nga uria . Ajo e di nga se . Por unë dhe ne shqiptarët që të kritikuam lexojmë që kish ditë e vde kur , kish nisur të deko mpozohej pranë kazanit të ra kisë që të të dërgonte ty raki ballë kazani . Pirro të vlejnë eurot sot ? Të shijon gruaja që të bëri të br aktisësh Nënën ? Të shijon fama sot o Pirdho ? Po fëmijët a i shikon dot në sy sot Pirro ? Po qumështi i gjirit të saj do të bëhet hallall o Pirro ? Ti jeto tani si një ngarkesë ngr itësh , jeto si hero i Greqisë por ti sot i lyejte me turp fytyrën tënde , medaljet e tua , flamurët që mbështolle supet e gjithëçka tënden . Keqardhje për Nënën tënde që vd iq vetëm . Besoj në momentet e fundit ka thënë oooh o zot pagova gab imet e mia që s’dita të edukoj një djalë të denjë , që i krehja shpatullat kur sh ante nënën vëndlindje . E ku ta dinte e zeza që kur bra ktis një Nënë …. të dytën e ke me të kollajtë ta br aktisësh . Dua të të mburrem pak Pirro . Të mburr Nënën time dhe veten . Të mburr nënën që më edukoi si duhet dhe veten që i shërbej si djalë dhe e shoh në dritë të syrit . Normalisht pas çdo in ati pasi të shfr yja duhet të të ngu shëlloja por prap se bëj dot . Se bëj dot sepse më pushtoi padashur urr ejtja por smund të lë veten të më pushtojë dhe hipo krizia . Ngu shëllime të afërmëve të tjerë të saj ./ Xhaxho Plaku
‘Keqardhje për Nënën tënde që vd iq vetëm! Besoj në momentet e fundit ka thënë oooh o zot pagova gab imet e mia që s’dita të edukoj një djalë të denjë , që i krehja shpatullat kur sh ante nënën vëndlindje’
Loading...