Poezia që tregon realiteti shqiptar më e shpërndarë këto dit në internet.
Në këtë poezi që është shprëndarë me qindra herë në rrjet dhe është lexuar me mijra herë behet thirrje për bashkim kundër të keqes.
Laureta Kodra Shima
Po po do t’flas, aq sa toka të dridhet
Edhe sikur qafa në kaush t’më lidhet.
Do t’flas e do t’qaj hallet e vëndit tim
Që n’midis t’Europës ka mbetë jetim.
Do t’flas e t’shpërthej se nuk duroj mà
Qytetar të braktisun pa shtet dhe pa zà.
Shqiptarët e mi vëllazen të pa shpresë
Qindra vite vuejtje, 20 të tjerë harresë.
Sa keq më vjen që shtypjen e pranoni
Edhe vendin tuej aspak nuk e mbroni.
Fleni në gjumë, po ne shpine keni thikë
Se prej gjumit tuej kërkush nuk ka frikë.
Pse ndyhet ajri, bahet helm i zi?
Pse ikun Shqiptarët në jug dhe n’veri?
Pse përmbyten shpitë dhe gjaja e gjallë?
Pse në verë zjermit nuk mund ti bajmë ballë?
Pse droga lulëzon nën hundën e shtetit?
Pse shkollohen jashtë fëmijët e deputetit?
Pse pyjet po zhduken nga dita në ditë?
Pse po fshehet populli, prej kuj ka frikë?
Pse krimineli shihet tue bredhë në liri?
Pse i falet deti Grekut o vëllaznit e mi?
Boll u coptuem u rjepme së gjalli
Politikë e ndytë e ardhur prej djalli.
I drejtoni gishtin kuj ju del përballë
Me kollare lidhun nën jakën e bardhë.
Eh, të vraftë vuejtja që i bane ktij vendi
Do m’duhet nji shekull t’gjitha ti përmendi,
I shtove vetëvrasjet kur mjaft vetë po vret
Mue ma vën kambën hajdutin e ban mbret.
Diku grabitet ari diku grabitet banka
Diku kapet shteti i lidhun me banda.
Diku kapet hori me brekë nëpër kambë
Krevatin në zyrë dhe jargë nëpër dhambë.
Diku kërkojnë lek për një firmë a vulë
Zyre pa dritare që i vjen era shurrë.
Si mund të bahet shteti ç’do kush tue vjedhë,
Ku s’pushon hajduti as ditën me diellë.
Të vjedh spitali të vjedh ´drejtësia´
Të vjedh avokati të vjedh farmacia.
Të vjedh tregtari me kandar të vjetër
Të vjedh energjia të shton pak ma tepër
Të vjedh AMC-ja të vjedh VODAFONI
Të vjedh kompania që shtron rrugë betoni.
Të vjedh policia me gjoba kuturu
Të vjedh dhe bashkia me to gjithashtu.
Të vjedh karburanti që e ndynë qytetin
Të vjedh halabaku që e ka mirë me shtetin.
Vëllazen dhe motra, pra Shqiptarët e mi
Pash besën e Zotit dhe dritën në sy
Mos u kapni mes veti për fe as parti
Por të bahena bashkë për Nanen Shqipni,
Të çohena të tanë n’se e gjykojmë me vend
Nga horat në politikë mos t’marrim mend.
Ta bajmë shtetin – SHTET në ç’do fushë gjithkund.
Kjo politikë e zezë krejtë të marrin fund.
Ta kthejmë Shqipëninë të paster me hijeshi
Ti trashëgojmë fëmijëve një shtet me liri.
Të thonë ma vonë brezat që t’pakten u përpoqme,
Dhe jo që e rrënuem vendin dhe në flakë e dogjëme.
