Daniela takon pas 28 vitesh kushërirën e saj dhe i kërkon të takojë gjyshen, por Gresilda shprehet se nuk është akoma gati dhe për këtë ka një arsye mjaft të fortë që i ka rrënjët para disa kohësh.
Gresilda: Pa më pyet njëherë mua sa herë kanë ardhur dhe kanë ikur?! Ktheje medaljen në krahun tjetër. Kështu që nuk e di.
Daniela: Unë mendoj se ato gjithmonë kanë dashur që të të takojnë…
Gresilda: Gjithmonë kanë dashur, kanë thënë do të vijmë dhe asnjëherë nuk kanë ardhur.
Daniela: Silda të kemi pritur gjithmonë. 28 vjet…
Gresilda: Po, janë aq vite, por sa herë që vinit nuk qëndronit. Thonit do të vijmë dhe nuk vinit kurrë. Unë nuk është se ju njoh në pamje të parë se kush jeni, thjesht në momentin që jemi shkëmbyer, mami më ka thënë: Shiko se e ke kushërirë. Domethënë kjo ka qenë gjithmonë sa herë që jemi shkëmbyer me dikë, më ka thënë mamaja: E ke tëndin. Thjesht unë nuk jam gati ta takoj.
Ardit Gjebrea: Gjyshen?
Gresilda: Po.
Ardit Gjebrea: Nuk je gati ta takosh gjyshen?
Gresilda: Jo.
Daniela: Nganjëherë ne themi se nuk jemi gati, ta lëmë pak më vonë, por nganjëherë dhe koha nuk premton dhe ndoshta kjo gati nuk vjen kurrë.
Gresilda: Është një gjë që nuk bëhet.
Ardit Gjebrea: Unë nuk dua të ndërhyj fare. Unë e kam dëgjuar dhe versionin e Gresildës. Ti ke qenë e vogël dhe Gresilda ka qenë e vogël. Ty ta kanë treguar dhe Gresildës ia kanë treguar. Në momentin që thuhet ‘iku nga shtëpia’ dhe në momentin që thuhet ‘e përzunë nga shtëpia’, kjo duhet parë.
