Skuadrat e Romës dhe Feyenoordit e gjejnë veten përballë shtatë vite pas herës së parë dhe të vetme që u ndeshën me njëra-tjetrën. I vetmi precedent europian mes dy skuadrave, përpara finales së Konferencës së Ligës në Tiranë, të planifikuar për më 25 maj 2022, daton në shkurt të vitit 2015.
Më 19 shkurt 2015 u vu në skenë i pari nga dy aktet e sfidës, me klubin e Roterdamit që pritej në Romë si mysafir. Mjaft të njohur, dhe jo me një kuptim pozitiv për sjelljen e tifozëve të tyre më të zjarrtë, autoritetet holandeze dhe romake menduan për një plan kontrolli dhe shoqërimi për të shmangur përplasjet midis rebelëve.
Gjërat shkuan krejtësisht në të kundërt. Tashmë në mbrëmjen para takimit, disa ultras të Feyenoordit krijuan probleme dhe përleshje në “Campo de Fiori”, në qendër të Romës. Në ditën e ndeshjes ndodhi diçka që ende sot paraqet plagë të hapura në zemrat e romakëve.
Të ndodhur në “Piazza di Spagna”, holandezët më të zhurmshëm pushtuan hapësirën që ndan shkallët e “Trinità dei Monti” nga “Via Condotti”, duke u përplasur ashpër me policinë. Të pakënaqur nga lufta me policinë, holandezët shpërfytyruan ‘Barcaccia’-n, një nga monumentet më të çmuar të kryeqytetit, qysh nga periudha baroke.
E skalitur nga Pietro dhe Gian Lorenzo Bernini dhe e përfunduar në vitin 1629, shatërvani ‘Barcaccia’ ishte i pari që u konceptua tërësisht si një vepër skulpturore, duke u larguar nga stereotipet klasike me formë gjeometrike.
Një detaj artistik që nuk ka mjaftuar për të shmangur shpërfytyrimin nga grupi i huliganëve holandezë, të cilët përveç dëmtimit fizik të statujës, e shpërfytyruan duke e mbushur me shishe birre bosh, fishekzjarre dhe tullumbace.
Këtë e pagoi imazhi i kryeqytetit italian, i munguar totalisht përsa i përket rendit publik dhe futbollistik, edhe pse sjellja e disa brutalëve nuk ka dhe nuk duhet të ketë asnjë lidhje me sportin më të dashur në botë.
Në total, “Barcaccia”-s i janë shkaktuar rreth 110 gërvishtje në të gjithë sipërfaqen e shatërvanit. Dëmtime që u riparuan nga një ekip i jashtëzakonshëm restauruesish, të cilët ndërhynë urgjentisht për t’u siguruar që monumentit t’i kthehej shkëlqimi i dikurshëm.
Një delegacion studentësh holandezë me banim në kryeqytetin italian mblodhën personalisht dhe iu dorëzuan një shumë të madhe parash autoriteteve lokale si kompensim. Ky gjest i relaksoi disi romakët e acaruar pa masë me holandezët. Me ndoshta disa vite pas, edhe gjykatat janë siguruar që drejtësia të vihet në vend të historisë së “Qytetit të Përjetshëm”.
Në janar të vitit 2021 mbërritën edhe dënimet për gjashtë tifozët e arrestuar të Feyenoord-it, që varionin nga tre deri në katër vite burgim. Krimet për të cilat akuzoheshin varionin nga rezistenca ndaj një zyrtari publik deri te lëndimi personal.
Pas betejës në qendër të qytetit, filloi ajo shumë më fisnike dhe më pak e vrazhdë në fushë, me Feyenoord që u rikthye i kënaqur në brigjet e Meuse me një gol (1-1), që në funksion të golave ??jashtë vendit (rregulli u shfuqizua duke filluar nga sezoni 2021-2022) siguruan kualifikimin.
Fatkeqësisht, episodet e pakëndshme nuk mbaruan brenda “Grande Raccordo Anulare”. Në rrugën e kthimit gjërat ishin edhe më keq. Jo në planin material, por në atë njerëzor dhe moral, që e bëjnë gjithçka edhe më poshtëruese.
Një javë më vonë ishte radha e tifozëve të Romës për të udhëtuar drejt Holandës. Atje, sjellja e mbështetësve verdhekuq nuk ishte aspak e krahasueshme me atë që bënë homologët e tyre holandezë në Itali.
Kjo nuk mjaftoi për të shmangur disa tensione dhe përleshje mes huliganëve, që kulmuan me disa dhjetëra arrestime nga policia holandeze. Brenda “De Kuip”, stadiumit që pret ndeshjet në shtëpi të Feyenoord-it, tifozët vendas dhanë më të keqen e tyre.
Rreth minutës së 38-të, një banane e fryrë hidhet nga tribuna e pushtuar nga tifozët holandezë drejt Gervinhos, sulmuesit nga Bregu i Fildishtë, në atë kohë pjesë e Romës së Rudi Garcias.
Ndërhyrja e gjyqtarit të katërt ishte e menjëhershme, teksa hoqi objektin nga fusha dhe raportoi tek arbitri kryesor, Turpin. Francezi e ndërpreu ndeshjen për disa momente, duke pasur frikë edhe hipotezën (më vonë u shmang) e pezullimit përfundimtar.
Ai e rifilloi lojën dhe Roma fitoi 2-1. Për ironi, golin vendimtar e realizoi Gervinhon, i cili tregoi gjithë epërsinë e tij morale në krahasim me disa tifozë armiqësorë, duke mos shfaqur asnjë ngazëllim provokues.
Ajo që e bëri situatën edhe më të pakëndshme ishin fjalët e drejtuesve të Feyenoord, të cilët në vend që të stigmatizonin atë që kishte ndodhur, e nënvlerësuan atë: “Përdorimi i objekteve që fryhen është pjesë e traditës së fansave tanë, nuk ka të bëjë fare me racizmin”.
Rasti klasik në të cilin copëza rezulton të jetë shumë më e keqe se vrima që duhet të mbulohet. Por “qershia mbi torte” ende mungonte. Përveç dëmit, moral dhe real, edhe fyerje. Në fund të atij sezoni, UEFA i dha Federatës Holandeze një vend shtesë në Ligën e ardhshme të Evropës.
Kjo falë renditjes “Respect Fair Play”, me të cilën vlerësohen nga delegatët e UEFA-s respekti i kundërshtarëve dhe arbitrit, paralajmërimet dhe përjashtimet e marra, si dhe sjellja e zyrtarëve dhe tifozëve.
