Thirrja e parë e urgjencës për probleme në Itaewon erdhi në mbrëmjen e hershme të 29 tetorit.
“Është kaq e frikshme”, ishin fjalët e një gruaje që bëri telefonatën e parë në polici, para tragjedisë në Itaewon mbrëmjen e 29 tetorit, ndërsa përshkroi një skenë kaotike në rrugët e ngushta të lagjes së jetës së natës në Seul.
Kjo ishte e para nga 11 telefonatat e bëra në numrin e urgjencës së policisë së Koresë së Jugut, duke iu lutur atyre që të kontrollonin turmat përpara se të ndodhte përplasja fatale.
“Është kaq e frikshme”/ Orët e tmerrit në
Ndërsa thirrjet për përgjegjësi janë rritur, policia e Koresë së Jugut ka nisur një hetim për të verifikuar nëse oficerët që iu përgjigjën telefonatave përmbushën detyrën e tyre dhe morën masat e duhura.
Policia ka ndërmarrë gjithashtu hapin e pazakontë të publikimit të transkripteve të telefonatave. Nga paralajmërimet deri te britmat e terrorit, transkriptet paraqesin një skenë të tmerrshme se si situata u përshkallëzua.
“Është kaq e frikshme”/ Orët e tmerrit në
Në thirrjen e parë të urgjencës në orën lokale 18:34, përpara se të ndodhte përplasja, një shitëse në Itaewon e quajtur Zonja Park përshkroi njerëzit që zbrisnin në stacionin e metrosë Itaewon duke hyrë në rrugicën e ngushtë dhe duke u përzier me njerëzit që largoheshin nga zona, si dhe të tjerë që rreshtoheshin për të hyrë në klube.
“Askush nuk po e kontrollon situatën. Policia duhet të qëndrojë dhe ta kontrollojë këtë. Ju duhet t’i lini njerëzit të dalin së pari dhe më pas të lejoni njerëzit e tjerë të hyjnë. Njerëzit vazhdojnë të futen brenda në klube, ndërsa të tjerë nuk dalin dot“, tha ajo.
Në një intervistë me radiostacionin lokal CBS të mërkurën, Park tha se telefonoi policinë pasi doli për shëtitje me vajzën dhe burrin e saj dhe u nda prej tyre nga turmat e mëdha.
Më në fund, u rigrupuan dhe nxituan me shpejtësi në shtëpi.
Ajo e përshkroi tmerrin e saj kur u gjend mes turmave shumë më të mëdha se sa ishte mësuar të shihte në zonë në fundjavë, dhe keqardhjen që incidenti ndodhi pavarësisht paralajmërimit të saj.
“Rrugës për në shtëpi me taksi, mendova nëse situata do të ishte ndryshe, nëse do të prisja atje derisa të vinte policia dhe tu bëja të ditur të rinjve se situata ishte e rrezikshme, më vjen keq”, tha ajo.
“Policia duhet të kishte marrë masa më të mëdha duke bllokuar rrugët ose duke kontrolluar metronë. Por nuk kishte polici që mund të merrte një vendim të tillë.”
Park tregoi se pas telefonatës së saj nuk mori konfirmimin e zakonshëm me mesazh nga policia që e informonte për veprimet e tyre të menjëhershme, e pazakontë për policinë e Koresë së Jugut.
Sipas të dhënave të policisë të siguruara nga agjencia e lajmeve Yonhap, ata mobilizuan oficerët pas telefonatës, por nuk dihet se sa janë dërguar dhe çfarë kanë bërë.
Telefonatat e radhës filluan të vijnë rreth dy orë më vonë, pas orës lokale 20:09.
Deri atëherë, ishte e qartë se situata ishte përkeqësuar qartë. Telefonuesit përshkruan se kishin parë njerëz që pengoheshin, shtyheshin, binin në tokë.
“Njerëzit po rrëzohen në tokë dhe gjërat po dalin jashtë kontrollit sepse rruga këtu është e bllokuar në kryqëzimin me tre drejtime”, tha telefonuesi i tretë.
Rreth orës 20:53, telefonuesi i katërt përshkruan një situatë të tmerrshme pranë klubit të natës Bronze.
“Më duket sikur do të shtypem… shumë njerëz po shtypen… është kaos,” thotë telefonuesi në një linjë telefonike. Ata vazhdimisht i luten oficerit që “të lutemi të na ndihmoni”.
Oficeri siguron telefonuesin se do të dërgojnë policë në vendngjarje. Por të dhënat e policisë treguan se ata nuk e bënë këtë.
Në fakt, nga 11 telefonatat e bëra në polici, ata mobilizuan efektivë vetëm për katër prej tyre.
Ata nuk dërguan askënd për asnjë telefonatë të bërë nga ora 21:07 e tutje, ora që i parapriu përplasjes.
Autoritetet thanë se kishin 137 oficerë në terren në Itaeëon atë natë, por në zonë ishin dyndur mijëra vetë.
Në një video të bërë virale, vetëm një oficer policie shihet në një turmë masive duke bërtitur në mënyrë të dëshpëruar dhe duke u përpjekur t’i largojë njerëzit.
Shefi i policisë ka kërkuar falje për atë që ai e quajti një përgjigje “të papërshtatshme” ndaj thirrjeve.
Të shtunën në mbrëmje, telefonatat e fundit vazhduan të bëheshin më të shkurtra dhe më urgjente.
“Unë mendoj se së shpejti do të ketë një fatkeqësi të vërtetë,” tha telefonuesi i gjashtë.
Telefonata e tetë në orën 21:10 u bë përpara restorantit Maman-e Këangjang rreth 100 metra nga Hoteli Hamilton, dhe përshkruante njerëzit që shtypeshin atje, duke ilustruar se deri në ç’masë eskaloi turma.
Pati një qetësi prej rreth 40 minutash. Pastaj telefonatat përfundimtare ishin më të shpeshta. Telefonuesi i dhjetë dukej se po fliste në panik.
“Po, sidoqoftë, ja, o moj, të zbres në rrugicë, kam frikë, njerëzit po shtyjnë dhe mendoj se do të shtypem, ju lutem merrni kontrollin, po”, thotë telefonuesi.
Në telefonatën e fundit në orën 22:11 ishte një nga më të shkurtra të bëra. Menjëherë pas marrjes së policisë, personi tha me urgjencë: “Ndihet sikur njerëzit mund të stampohen këtu”.
Oficeri pyeti vazhdimisht se ku ishin saktësisht, por nuk mundi të merrte një përgjigje të qartë. Pastaj, ky shkëmbim ndodhi:
Oficeri: Unë do të gjurmoj vendndodhjen tuaj. Po. Jeni pranë stacionit Yongsan, stacionit Itaeëon?
Telefonuesi: Ahhh (ulërima). Rruga pas Itaeëon.
Oficeri: Po. Policia do të jetë aty.
Thirrja përfundon papritmas. Katër minuta më vonë, filloi përplasja vdekjeprurëse.
