Kur martesa e saj mori fund, Katie Page, e cila ishte në të 30-at e saj, e dinte që donte diçka ndryshe për jetën, por nuk ishte e sigurt çfarë. Ajo ndryshoi punën, bleu një shtëpi të re dhe nisi të rinovonte pronën e saj. Por pavarësisht të gjithave, ajo donte më shumë. Disa javë pasi ishte zhvendosur në shtëpinë e re, Katie mori një email nga një kishë lokale për t’u kujdesur për fëmijë të braktisur.
E reja, e cila jeton në Colorado, vendosi që të aplikonte dhe kështu bëri. Nisi të shihte për fëmijë që kishin kaluar t.rauma në vogëli dhe u bind gjithnjë e më shumë se donte të adoptonte një fëmijë.
Pak kohë pasi kishte marrë këtë vendim, ajo u kontaktua për të marrë një fëmijë 4 ditësh, që ishte braktisur në një spital. Fëmija ishte ekspozuar ndaj ilaceve, megjithatë ishte i shëndetshëm. Ajo e mori beben në shtëpi, i vendosi emrin Grayson dhe për 11 muajt në vijim, Katie u kujdes për të voglin, ndërkohë që punonjëset e shërbimit social kërkonin për prindërit e tij biologjik. Duke mos pasur sukses, adoptimi u bë zyrtar dhe Grayson u bë djali i saj.
Por vetëm 2 javë më vonë, Katie mori një tjetër telefonatë nga një punonjëse e shërbimit social, e cila i kërkoi ndihmë për të marrë në shtëpi një tjetër bebe, po 4 ditëshe, këtë herë një vajzë. Njësoj si Grayson, bebja ishte ekspozuar ndaj ilaceve dhe ishte braktisur në të njëjtin spital. Pikërisht këto detaje e bënë Katie që të thoshte po.
Por kur e mori të voglën në shtëpi, ajo vuri re se byzylyku që mbante në dorë, kishte të njëjtin emër (të nënës biologjike) si ai që kishte pasur edhe djali, Grayson. Katie nisi të kontrollonte dokumentet e dy fëmijëve, pasi dyshonte se ata mund të kishin të njëjtën nënë.
Me ndihmën e punonjësve socialë, gruaja arriti të zbulonte se në fakt të dy fëmijët që kishte marrë në shtëpi, kishin lindur nga e njëjta nënë. Ajo e adoptoi edhe vajzën e vogël, të cilën e quajti Hannah.
