“Ah ç’mu kujtua prap gonxhia e vjetër” – Nga Xhaxho Plaku

–— “AH Ç’MU KUJTUA PRAP GONXHIA E VJETËR” —
*******************************
Se di pse shfletova një ditar nga rinia .
Kur dikur i pata shkruar dashurisë .
Ka ngel kujtim i mbuluar nga pluhuri .
Apo mos vallë i trëmbem monotonisë . ?
***************************
Ishin ditë Maji aty në fshatin ku unë jetoja .
Dhe si pa komandë këmbët e mia ecnin në sokak .
Trëndafilin që kisha në dorë doja tja dhuroja .
Dhe menjëherë do të largohesha si kaçak .
****************************
Asgjë e gjallë sikur Dielli spipëtinte aty ku unë kaloja .
Heshtje të tillë kurrë më skisha parë .
Der në nje farë vëndi hijen time shikoja .
E dija që yjet në Qiell i kisha dëshmitar .
****************************
Se di sa brodha rrugëve gjithë pluhur .
Ashtu me kujdes e hapa të lehtë .
U gjënda para portës me hark gurësh mermeri .
E në dritare ishte ndezur një llambë e zbehtë .
****************************
Ngriva pranë këmbarit të Portës .
Dhe Çengelin e telit pa dashur kisha kapur .
Sytë u fiksuan në katin e parë .
Ku ishte një perde gjysëm e hapur .
****************************
I dhash dy tre herë sinjalin tonë .
Apasionatën me vërshëllimë të çrregullt e pa rime .
Më kish pushtuar frika se vallë do t’më dilte .
Frikë që kuptohej nga dridhja në vërshëllimë .
*****************************
Po dritën vallë e fiku ajo ? .
Apo fati më ndihmoi si për herë ?
E mbajta frymën disa çaste .
Të dëgjoja nëse do të hapej ndonjë derë ?
*************************
Po po ajo ishte se e njihja në Siluetë .
Mes për mes përshkoi Oborrin si Zanë .
Guriçkat që kisha në dorë për tja hedhur në xham .
Mbi sandalet e meshinit me ranë .
*****************************
E përqafova me mall dhe ngrohtësi .
Aty ja vodha dhe puthjen e parë .
Në vesh i përshpërita dhe një lam të hidhur .
Nesër sdo të shoh më se do iki ushtar .
*************************
Se kuptova që kish nisur të qante .
Se kuptova që ish mbytur në vaj .
Kur e putha sërish në faqe .
Buzën ma lagu Loti i saj .
*************************
I lash trëndafilin në dorë .
Mos qaj i thash dua vetem të qeshësh .
Bëj çmos të lutem i thash .
Që deri sa të kthehem ti të më presësh .
*************************
Ika duke marrë premtimin .
Por doja të qaja e të vija kujë .
Dhe sa herë ktheja koken pas .
Qëndronte në këmbë si statuje.
****************************
Kaluan disa muaj ushtar ..
Dhe nga ajo më erdhi një letër .
Ku ishin shkruar vetëm tetë fjalë .
MË FAL PO MË MARTUAN ME NJË TJETËR .
*******************************************
E REDAKTUAR -Xhaxho plaku