Perëndimet dhe mëngjeset
Perëndimet vijnë të plota,
horizontet të hapura shkëlqejnë
nê zhgënjime të njëpasnjëshme.
Ti qesh. Buzëqeshja jote
si fëmijë më ka skllavëruar
e nuk kuptoja dhimbjen që linte pas.
Atëherë fshihesha mes lodrave
e s’doja të rritesha,
për një kohë pa afat.
Mëngjeset vijnë të buta
në vesa shkëlqyese lag këmbët.
Fshihem mes lulesh,
ende s’dua të rritem e të iki larg.
Ti buzëqesh.
Tkurem e venitem
kur kujtoj
dhimbjet që lë pas.
Fundjavat vijnë të paqta,
Horizontet e lulet mbushin edhe shpirtin tim.
Kështu,
edhe nëse digjem në ferre të zjarrta…
Të rriturit nuk kanë shpëtim!
Anila Toto
Loading...
