“Bekuar këto duar” – Nga Zija Çela

ZIJA Çela

BEKUAR KETO DUAR!

E ndaloi makinen per ta takuar dhe e degjove kur e pyeti:

Nga vjen? Kam qene te nje fermer per me kosite.

Po ku shkon? Po shkoj te nje fermer tjeter per me korre, u gjegj prape ai. Pastaj doli nga ana e kundert e makines, qe te takonte mikun e mikut te tij.

Kur ma dha doren (Rexhep Kerciku fotografoi ne cast), ndjeva menjehere sa abrazive ishte.

Desha ta shihja nga afer si ishte gdhendur ai reliev aq i ashper ne mish, prandaj ia mbajta pellemben para syve.

Shihja e murmurisja pa ze, bekuar, bekuar keto duar, prej te cilave hame buken e perditshme!

Ky mundimtari shetites, a thua se e nuhati ofshamen time, me nje buzeqeshje gjithe dritesim, ma ktheu shpejt:

“E di, une e di se edhe ti ke kallo. Por nuk i ke ne duar, i ke ne krye.” Dhe keto fjale punetorit argat prej shpirtit fisnik i rridhnin.

Loading...