“Turkesha shpirtin ma mori” – Poezi nga Arben Nanaj

“TURKESHA SHPIRTIN MA MORI”-
*********************
Një Turkesh shpirtin ç’ma mori .
Një Yll me Perçe mbuluar .
Mos është bijë Preandori .
Mos një Hënë mu shkri në duar ? .
********************
Më foli një zë mes reve .
Po flisja me Perëndinë .
Nuk është Turkë pse më gënjeve .
Ksaj i flasin Katerinë .
********************
Dil moj vash dil në dritare .
Dil jepu udhëtarëve bukë .
Jepu ujë i thave fare .
Je Turkeshë a je Kaurkë .
*********************
Do dalsh ti e të vi unë ?
Të të heq duvatë nga gjiri .
Mbase nuk të prish shumë punë .
Dhe në iksha nga fiqiri .
********************
Të shuaj etjen në buzë .
Të më lëshë ti njom te gjiri .
Më lidh me kostat tërguzë .
Thuaj nuk mbahej qafiri .
********************
Thuaj nuk mbahej qafiri .
Mos thuaj qejfi ma kish .
Ky po tretej si Qiriri .
S’dua duvanë të ma prish .
********************
Rinë moj Rinë moj Katerinë .
Në hiret e tua vdeksha .
Nuk pyes për Perëndinë .
Hi nga zjarri yt unë mbetsha