E ekzekutuan me të shtëna arme zjarri brenda Range Roverit të zi, përmes të cilit po udhëtonte brenda qytetit të Elbasanit, në qendër të Shqipërisë. Endrit Alibej, 34 vjeç, nuk pati shpëtim. Së bashku me të, në pritën e disa ditëve më parë, u vranë edhe dy miq të tij, të cilët ndodheshin në bordin e së njëjtës makinë luksoze. Kështu nis artikulli i gazetës italiane, “La Stampa” që i referohet vrasjes së trefishtë që tronditi Elbasanin, mbrëmjen e 29 dhjetorit.
Një vrasje e trefishtë në të cilën policia shqiptare po heton. Mediat lokale shkruajnë për “sulmet mafioze”, duke e cilësuar Endritin si objektiv të vrasësve. Një larje hesapesh e mundshme mes klaneve rivale. Rasti lidhet edhe me prokurorinë e Astit sepse Alibej në vitin 2013 ishte në qendër të një hetimi maksimal nga ana e karabinierëve të koordinuar nga prokurori publik Maria Vittoria Chiavazza për trafikimin e kokainës midis Holandës dhe zonës së Asti.
Endrit, i lindur në Elbasan më 17 tetor 1984, i quajtur “Tarzan”, herë pas here ka përdorur mbiemrin e nënës, Dylgjeri. Ai gjithashtu kishte emërtime të tjera, të tilla si ai i shtetasit rumun Gabriel Manu ose grek Dimitrios Kriporis. Një kriminel i dyshuar ndërkombëtar që i përkiste një rrjeti evropian droge për të cilin heqja e kufijve kishte qenë elementi vendimtar për të bërë biznes. Ndërsa është publikuar edhe makina tip ‘Range Rover’ ku udhëtonin viktimat.
Ai ishte shpërngulur shumë i ri në Asti, dhe deri në vitin 2012 ai kishte jetuar me të dashurën e tij në një apartament, në zonën e Corso Casale. Ai kishte një apartament “të pastër”, në një ndërtesë në Via Roreto 13, me qera. Në shkurt të vitit 2012, policia ishte në gjendje të hyjë në shtëpi në Roreto, ndërkohë që askush nuk ishte në shtëpi duke fotografuar drogën dhe fletoren llogaritjet e organizatës kriminale. Kishte një “konfiskim të vonuar” prej rreth katërqind kokainës. Hetuesit kishin peshuar drogën, të fshehura në një kuti me uiski, duke i lënë ata në dhomë në mënyrë që të mos rrezikonin hetimin. Në qershor të vitit 2013, u shkaktua operacioni “Cocash”, me urdhër të paraburgimit të nënshkruar nga magjistrati Elena Rocci që kishte çuar në arrestime të shumta. Endrit nuk ishte gjetur. Në vitin 2014 ai u dënua në mungesë nga gjyqtari Giacomo Marson në 5 vjet dhe 4 muaj burgim dhe 30 mijë euro gjobë. Gjykimi i konfirmuar në Gjykatën e Apelit dhe dorëzimi përfundimtar nga Gjykata e Kasacionit më 15 nëntor të fundit.
Për Alibejn, procedura e ekstradimit ishte gati të fillonte. “Ne kurrë nuk e kemi parë apo dëgjuar atë. Për ne kjo ishte një procedurë e mbyllur “, është shprehur avokati i Torinos, Guido Anetrini, i cili e kishte mbrojtur atë në emër të familjes së tij. Ndërkohë, Endriti ishte kthyer në vendin ku gjithçka nisi, në Elbasan, ku gëzonte lirisht pasurinë e akumuluar.
Dikush donte që ai të paguante. Atë që ai bëri për të merituar vdekjen do të duhet të zbulojnë prokuroria shqiptare dhe, ndoshta, edhe e ajo Astiganit.
