PËR TEMËN E KLANIT.
Dhemb! Po po dhemb…!
Dhemb ,kur shikon sesi njerez qe ti i quaje miq,zhduken !
Dhemb ,kur degjon me mijera fjale te thena mbas shpine nga njerez qe mendoje se te donin vertet.
Dhemb ,kur shikon sesi te gjithe ikin kur ti je keq,te lene vetem,vetem me lotet e tu.
Dhemb kur kupton qe disa premtime kane qene thjesht fjale.
Dhemb , kur dikush te premton perjetesine dhe te fal vetem ditet.
Dhemb , kur dikush qe e quaje ose shoqe te fut thiken mbas shpine.
Dhemb ,kur disa njerez largohen pa arsye.. Dhemb ,kur te lene vetem me dhimbjen tende. Dhemb ,kur shikon sesi raportet me dike ftohen,thjesht nuk jane si me pare.
Sinqerisht dhemb!
Dhemb te jetosh me kujtime apo me njerez qe nuk i dine vleren zemres tende.!
Dhemb e marte dreqi…/Lejla Gorishti