“Eh , moj moshë e kohës time” – Adem Nuhaj

…. Eh , moj moshe e kohes time ….

Mos thoni , qe sju ka ndodhur
Ne moshen tuaj te rinise
Kini mbetur te pa ngopur
Me mallin e dashurise.

Sa sy bukur , kini pare
Dhe ndonje ka derdhur lot
Por ne fund nje kini mare
Se te gjithe , si mirje dot.

Fjale te embla jane thene
Me nje buzeqeshje ne buze
Dhe pake djerse ju kane rene
Nga trupi , qe digjej shpuze.

Po sa duare kini shternguare
Ne ato mbremjet e nates
Kure ishit duke vallzuare
” Pa dashje ” i binit takes.

Gjate muzikes , kure vallzonit
Pak dridhje trupi u merte
Syri syrit e shikonit
Kush e di c’thoshit me vete.

Ne pune kure shkonit dhe vinit
Me cep te syrit shikonit
Dhe ne shkolla dicka zinit
Gjate orarit kure pushonit.

Ishte koha me e bukur
E qytetit dhe e fshatit
Te beje vec nje te puthur
Ishte mjalt , dhe kalur mjaltit.

Ishe tamam kohe dashurie
Me ndjenje dhe zemer te paster
S’behej kurre fjale pasurie
Ti ke dy , ai ka kater.

Eh , moje moshe e kohes time
Po shkruaje pake per tua kujtuare
Tju kujtoje ato kujtime
Qe s’kane kurre , per tu harruare.

… Adem Nuhaj ..

Loading...