Më në fund mora vendimin
Vendosa te thyej “frikën”
Do shkruaj nja dy-tre vargje
Për të bukurën Monikën
Për Monikën e Ilirit
Kush e njeh zonjën e par
Vashëz e lindur në Dibër
Dhe shkoi nuse në Skrapar
Pa ju futën politikës
Si kërmilli me zvarritje
Dhe se di se si e qysh
Ata patën vetëm ngritje
Hëngrën plot nga e majta
Pa krijuan dhe parti
E mblodhën të “gjithë” rinin
Në të famshmen LSI
Iliri ishte në krye
Po drejtonte vet Monika
Vajza e lindur në bjeshk
Na doli vajzë me çika
U hodhën sa majtas-djathtas
Pasurin trilion fishuan
Dhe tani hiqen buz fshir
Se vetëm për ne punuan
Mezi po e pres vetingun
Për Monikën çdo sajdisin
Dua edhe vetëm dua
Në një burg të ma degdisin
Loading...
