Poeti kombëtar romak nga Messapia ishte me origjinë ilire
Gëzim Llojdia*
1.
Një poet romak i konsideruar një nga themeluesit e letërsisë latine ,është me origjinë ilire. Ky konstatim nuk i përket ndonjë rrëfimi folklorik, por mbi këtë tezë është mbështetur Piero Sticotti te Illiri e Illiria”Enciclopedia Italiana” (1933). Sticotti në referimin e tij për ilirët sjell edhe këtë rast identik.Emri i poetit romak Ennio , nga Messapi , duke gjetur veten në shumë shembuj në rajonet e tjera ilire në Dalmaci , Pannonia dhe në Venecia ,do të ishte me origjinë ilire,shkruan Sticoti.
Duke kërkuar të dhëna për këtë kategori :sipas historianëve modernë , megjithatë, Messapians ishin ilir , kjo dëshmohet nga emrat gjeografike etnike dhe gjuha e mbishkrimeve messapiche , gjetur në Puglia .
Ata do të vijnë në të Otrantos, rreth viteve 1000 P.e.s , si pikë më të afërt ishte Shqipëria dhe më pas ata do të zbresin në S. Maria di Leuca ,ndërkaq që u ngjitën përsëri deri në Taranto .
Kjo buron nga dëshmitë historike dhe konsiderohet e vlefshëm për shkak se autorët e lashtë flasin për disa udhëtime të bëra kështu .
dhe Virgil, Aeneid (/ əni ː ɪd /; Latin: Aeneis [ajne ː është]: është një poemë latine epike, shkruar nga Virgjili në mes të viteve 29 dhe 19 pr. Kr, që tregon historinë legjendare të Eneas, një trojan i cili udhëtoi për në Itali, i referohet një udhëtimi me një itinerar të ngjashëm .
Messapians ishin banorët e pjesës jugore të Iapigia ( Apulia ) të dallueshme nga Peuceti ( toka e Barit ) nga Daun ( tokës e Foggia ) dhe të njohur me emrin e Salentos . Historianët e lashtë i përcaktojnë Messapians të gjithë gadishullin nga Brindizit dhe Tarantos në Cape St Maria di Leuca , siç dëshmohet nga gjuha, gjetjet etj .
Gjuha është e njohur për ne nga një numër i konsiderueshëm i mbishkrimeve publike, funerale , kushtimore , numizmatike dhe gjenden kryesisht në Salento, në Puglia , e shkruar në alfabetin messapico .Ajo është një gjuhë indo –evropian shprehen historianët, që i përket grupit të gjuhëve të quajtur ” satem ” , dmth Qendrore e Indo – Lindore , duke paraqitur një prirje me shqiptarët e sotme .
Arkeologjia
Ndonjëherë identifikuar me Iapigi , të Messapëve , emigrantët ishin nga Illyria ndoshta nga fillimi i mijëvjeçarit të 1 pr.Kr. Të dhënat arkeologjike tregojnë ekzistencën , në fund të shekullit të 9-të BC , marrëdhëniet me boten greke të vulosur nga zbulimi i Korintit.
Taranto.
Akropoli i qytetit antik në gadishullin, që mbyllet në port ( Od. Qytetin e Vjetër ) . Në frontin e anës perëndimore të Akropolit , në lokalitetin Scoglio del Tonno , u gjet një zgjidhje e rëndësishëm ( shekulli i 14 – 12-të pr. Kr. ) Duke dëshmuar për një prani masive mikene në zonë .Në vijim është vërtetuar se i përkiste kulturës Iapigia , ku u vendosën kolonët e parë grekë nga Sparta.
Themeli i Tarantos ( 706-705 para Krishtit sipas kronologjisë së Eusebius ) shënon një moment të rëndësishëm në marrëdhëniet me grekët .Gjatë shekullit të 7-të , procesi dërrmoi themelet e unitetit Iapigia dhe çon në shfaqjen e messapëve identitetit kulturor . Strukturimi i diversitetit etnik dhe kulturor të Messapi zhvillohet në shenjë të një helenizimit në rritje , më të dukshme në shekullin e 6 , me lindjen në qytet të arkitekturës monumentale,civile dhe fetare , futjen e shkrimit dhe shpërndarjes së ritualeve të reja të varrimit etj.
2.
Në një burim tjetër gjejmë përafërsisht kohët e ardhjes dhe të mërgimit nga jeta.
CV e poetit Ennio.
Lindur: 239 BC, Calabria, Itali.
Vdiq: 169 BC
Quintus Ennius shkrimtar.Quintus Ennius ishte një shkrimtar gjatë periudhës së Republikës Romake dhe është konsideruar shpesh babai i poezisë romake. Ai ishte me prejardhje kalabrez. Edhe një e dhënë tjetër sjell këtë ditë-ardhje në këtë botë vitin 239 pr.Kr.
Quinto Ennio ka lindur në 239 para Krishtit në Rudiae , qytetin e Kalabrisë së lashtë ( që korrespondon përafërsisht në Salento ).
Ennio vdiq në Romë në vitin 169 pr.Kr dhe për meritat e tij , si dhe miqësisë personale , ai u varros, në Via Appia.
Aulus Gellius dëshmon për Ennio se për të posedojnë “tre shpirtra “, sepse “ai mund të fliste në tre gjuhë. Shprehje e njëjës që reflekton një përvojë të përbashkët të subjekteve , megjithatë , dy ose shumëgjuhësh , pra jo vetëm për të marrë pjesë në struktura të ndryshme gjuhësore, por të ndryshme ” shikime botërore ” , e lidhur pazgjidhshmërisht me gjuhët . E pajisur me ” tre shpirtra ” , prandaj ishte në pozitë më të mirë që të bëhet ( siç në fakt u bë ) operator i ndërmjetësimeve kulturore.
3.
Disa të dhëna sjellin kohë-formimin e tij .Formuar në kulturën helene , thonë burimet u thirr nga Cato (Marco Porcio, detto il Censore (lat. M. Porcius Cato, detto ancheCensorius, Priscus, Superior o Maior per distinguerlo dall’Uticense).
Uomo (viti 234-149 a. C.) dhe Elder në Romë , ku ai dha mësime në gjuhën greke dhe erdhi në kontakt me njerëz me ndikim , si Scipio ose Marco Fulvio .Pastaj veprat e poetëve, klasik dhe bashkëkohor .
Ai gjithashtu shkroi vepra origjinale , si” Annales” , poemën epike në tetëmbëdhjetë libra , të përbëra në hexameters , i cili tregon historinë e Romës dhe kishte një ndikim të madh tek poetët më vonë ,si dhe në gjini të reja në traditën romake . Gjithashtu , është autor i njëzet tragjedive. Autori ishte shumë i rëndësishëm në konsolidimin e poezisë kombëtare romake duke ndikuar në masë të madhe për poetët si Lucretius dhe Virgjili .
4.
I konsideruar një nga themeluesit e letërsisë latine , puna e madhe e Ennio mbulon epiken. Fjala epikë vjen nga greqishtja epos që do të thotë fjalë , tregim . Veprat letrare që i takojnë kësaj gjinie e pasqyrojnë jetën duke i treguar ngjarjet , idetë dhe preokupimet e njeriut , si dhe gjinitë e tjera tragjedi dhe komedi.
Ennio mburr tre zemrat , duke marrë tri kulturat dhe tri gjuhë: Oscan , latine dhe greke . Ai ka shërbyer në ushtri gjatë Luftës. Ai u dërgua në Romë nga Cato dhe jetoi me përulësi , por ishte lidhur me figurat më me ndikim të fisnikërisë romake . I shoqëruar nga Marco Fulvio Nobilior në festimin e fitores së tij kundër Aetolians në Ambracia (viti 189 ) ,ka fituar shtetësinë në vitin 184 , dhe ka marrë mbrojtjen e Scipio .Ka ruajtur marrëdhënie të shkëlqyera me shkrimtarët më të mirë të Romës dhe ka pasur famë gjatë jetës së tij.Pas vdekjes së tij ,konsiderohet si poeti më i madh , si Homeri, si Cato romak, Ciceroni dhe si poeti më i madh epik i Romës .
5.
Kryevepra e tij është:” Annales “, një epike prej 1.800 libra të cilat janë të ruajtura në vargje të shkruara në hexameters . ” Annales “kishte një ndikim vendimtar në poezinë latine , atyre të lidhura me historinë e Romës nga origjina e lashtë e vitit 171 .Për të shkruar poezinë është frymëzuar nga Homeri , i cili pretendonte të jetë kjo epikë e rimishërimit e tij , dhe ndërsa ka marrë një njësi të përsosur , dinte të pasqyruar saktë krenarinë dhe madhështinë e Romës. Jo pa arsye u konsiderua kjo punë ,themeluesi i poezisë kombëtare romake deri në kohën e Augustit ,poetët epike kanë ndjekur model et e :” Annales “,.
Nga 18 librat (rreth 30.000 linja), ka rreth 600 vargjet nyjet ( fragmente të një madhësie të caktuar , apo linjat individuale , gjysmë -vija, fjalë shkëputur ), e cila na jep vetëm një ide të paqartë se çfarë është poema , por ato mund të zbulojë ‘ entuziazmin e çelur ,karakteret e mëdha romake dhe virtytet e tyre dhe lë të kuptohet se poezia e lartë e kombinuara me një ndjenjë të mprehtë të bukurisë së natyrës .
Ennio gjithashtu shkroi njëzet tragjedi ( nga të cilat disa qindra frymëzuar nga Euripidit dhe në ajetet Iliada janë ruajtur ) , epigrams të shumta dhe poezi filozofike , dhe satire , poezi ku ai hapi tema didaktike dhe me humor , përzierjen me urtësi morale . Prodhimi i tij me pjesët tragjike ishte aq popullor në shekullin e ardhshëm..
6.
Quinto Ennio ka lindur në një qytet jo grek por Messapica e gjithë zona ishte ende hellenizuar dhe Ennio mburrej se posedonte në fund të fundit, tre zemrat , për njohuritë e tij të tre gjuhë : latinisht, greqisht dhe Osco . Poet – ushtar . Ai luftoi në Luftë ,dhe në vitin 204 pr. Krishtit ishte në Sardenjë , ku u takua me censor Cato, i cili vuri në dukje thellësinë e tij kulturore duke e sjellë atë në Romë , duke menduar ndoshta për ta bërë poetin kombëtar të veprave.
7.
Autorët romak theksojnë prejardhjen e tij ilire. Vet fakti që Messapians ishin banorët e pjesës jugore si dhe të dhëna të tjera si ardhja e tyre në gadishull dhe më vonë kolonizimi helen tregojnë se Ennio ishte ilir. Teza e hedhur nga zbulimet arkeologjike në tokën e çizmes thonë se:Emigrantët nga Illyria ishin ndoshta nga fillimi i mijëvjeçarit të 1 pr.Kr.
Të dhënat arkeologjike tregojnë ekzistencën , në fund të shekullit të 9-të. BC , marrëdhëniet me boten greke të vulosur nga zbulimi i Korintit.Një e dhënë po tek paragrafi arkeologji pohon këtë fakt: Në vijim është vërtetuar se është kultura Iapigia , ku u vendosën kolonët e parë helen nga Sparta. Ardhësit vinin në gadishull nga Sparta dhe ishin kolonë.Kjo ndikoi më vonë në helenizimin e zonës siç e përshkruajnë historianët romak.
